De oorspronkelijke bebouwing van dit hoekpand dateert uit 1896 als onderdeel van de Frederik Hendrikbuurt ontstaan onder particulier opdrachtgeverschap naar het stedenbouwkundig plan Kalff uit 1877. Gedurende de eerste vijftien jaar na oplevering was de uitbreiding van de wijk gestagneerd en stond het pand aan het einde van de stad. In 1901 is de door architect Weismann ontworpen aansluitende bebouwing gerealiseerd als volkswoningbouw, door de Bouwmaatschappij tot Verkrijging van Eigen Woningen, een voorloper van De Key. In architectonische zin is de gewijzigde architectuuropvatting in de woningbouw zichtbaar: de negentiende-eeuwse architectuur is perceelsgewijs gebouwd met een verticale gevelstructuur versus de twintigste-eeuwse bloksgewijze bebouwing met een horizontale opbouw. Door de negentiendeeeuwse vormgeving blijft de historische groei van de stad zichtbaar. Het project is op eigentijdse wijze en met moderne materialen uitgewerkt. Er is veel aandacht besteed aan de openheid van de winkelpuien. De gemetselde erker op de hoek versterkt het karakter van de hoekbebouwing. Het oorspronkelijke ontwerp is gemaakt in 2010 in opdracht van De Key. De ontwikkeling heeft geruime tijd stilgelegen. In 2012 is het plan door van Wijnen Projectontwikkeling West voortgezet.