Het in 1901 ontworpen wijnpakhuis aan de Da Costakade werd 1932 in gebruik genomen als bordeel, genaamd 'De Liefde'. Het veelvuldig van eigenaar gewisselde en diverse malen gerenoveerde pand, raakte in verval en werd in 2007 door de laatste eigenaar verlaten. In het interieur hadden de verschillende eigenaren gedurende een eeuw hun sporen nagelaten. Onder het pand lag een wijnkelder en de verdiepingen waren verdeeld in kleine, willekeurig verdeelde ruimtes die vaak niet voorzien waren van daglicht. Een aantal smalle, donkere trappenhuizen ontsloten de verdiepingen in het pand.

Herdoopt tot 'De Nieuwe Liefde', werd het complex herontwikkeld tot een theater- en buurtcentrum. Het pand is nu voorzien van een theaterzaal met foyer, een conferentieruimte, een koorzaal, een bibliotheek en een horecagelegenheid. In de nieuwe indeling vormt een riante foyer de centrale ruimte in het gebouw die door een daklicht voorzien wordt van daglicht. Deze lichte hal verbindt de centrale ruimtes op meerdere verdiepingen zowel functioneel als visueel. Op de begane grond bevindt zich aan de straatzijde een café dat extra wordt aangelicht door een zestal daklichten.

De gerestaureerde voorgevel toont vele elementen uit de stijl van de neorenaissance en Art Nouveau, waarmee het complex zich onderscheidt in het straatbeeld van de Da Costakade.