De uitdaging bij het maken van het ontwerp lag in de schaalsprong van de grote openbare ruimte van de dijk naar de intimiteit achter de dijk.
Het stedenbouwkundig weefsel rondom de locatie in Nieuwendam kenmerkt zich door lange smalle kavels met daarop achter elkaar liggende bebouwing. De nieuwbouw moest op een vanzelfsprekende wijze dit weefsel continueren. Drie kavels, gescheiden door vier smalle, openbaar toegankelijke klinkerpaden, hebben het stedelijke weefsel hersteld. Via de uitwaaierende ruimte van de paden ontstaat zicht op het achterliggende water. In het project kan op drie manieren worden gewoond: aan de straat, aan een tuin en aan het water.
Het smalle zaalhuis met schilddak was het uitgangspunt voor de vormgeving van de woningen, waarbij de formeel geplaatste verticale ramen zijn getransformeerd tot respectievelijk statige entrees, wintertuinen en panoramavensters.
De traditionele sculptuur van huis met puntdak en verticale ramen vormt hier de huls voor een leefstijl en woonprogramma uit de eenentwintigste eeuw.