De Prins is een baken op een belangrijk kruispunt op Oostenburgereiland. De architectuur is rationeel en leesbaar, maar genuanceerd in de detaillering. Het blok is volledig opgetrokken uit rood uitgewassen en lichtgestraald beton, een verwijzing naar het industriële kleurenpalet van de context. De sokkel, gematerialiseerd in uitgewassen beton, heeft een zwaar en dragend karakter en de toren is vlak en licht reflecterend. Met zonsopgang en -ondergang geeft dit een bijzonder effect. De keuze voor diepe negges in de sokkel, en ondiepe negges met vlak gedetailleerde glazen hekken in de bovenbouw versterken dit effect. Een doorgaande poort, centraal in het gebouw, vormt de entree van het gebouw. In dit atrium kan de bewoner de lift of de trap pakken. Er is een verbinding met de horecaruimte en de Werkspoorhal, waardoor de bewoner altijd onderdeel is van de stad. Het zonovergoten atrium zorgt voor een bijzondere beleving van de rondgang/galerij van de eerste zes lagen. In het atrium is de constructie van het gebouw zichtbaar. Door het overdimensioneren van de constructie is het mogelijk geweest deze te voorzien van geïntegreerde plantenbakken en een irrigatie systeem. Het atrium is neutraal, licht en terughoudend gematerialiseerd in grijs en wit tinten die in contrast staan met de dieprode kleur van de exterieur van het gebouw.