Toen de Diamantbeurs in 1911 werd opgeleverd, was het als gebouw en als instituut de bekroning van een bloeiperiode die als een tweede Gouden Eeuw voor Amsterdam gold: de economische opbloei vanaf 1880. Amsterdam was op dat moment uitgegroeid tot een van de belangrijkste centra van de internationale diamantindustrie. Begin eenentwintigste eeuw was de Diamantbeurs er niet best aan toe. Door een brand, latere toevoegingen en verstorende ingrepen was er weinig meer over van de oorspronkelijke allure van het rijksmonument. Dat vereiste een ingrijpende ronde van restaureren en reconstrueren. Op het dak zijn twee markante torens, de originele dakrand en de timpanen uit het oorspronkelijke ontwerp van Gerrit van Arkel in ere hersteld. Tegeltableaus werden opnieuw gemaakt op basis van de oude tekeningen. Om het als hedendaags kantoorgebouw levensvatbaar te maken, zijn alle verdiepingen opnieuw ingedeeld tot moderne, flexibele kantoren, horeca en zalen. Het ontwerp voor Capital C is tot stand gekomen in samenwerking met zo’n twintig kunstenaars die kunstwerken en design-toevoegingen inpasten in het gebouw passend bij de identiteit van Capital C. Bovenop het klassieke monumentale gebouw werd van staal en glas een bijzondere, natuurlijke gevormde koepel geplaatst, The High Light. De associatie met een in facetten geslepen diamant legt de band met het verleden.