Met zijn groene gevels en dak vormt Sportplaza Mercator het begin- en eindpunt van het Rembrandtpark. Op afstand lijkt het een overwoekerd vestingwerk dat de entree naar de negentiende-eeuwse stad flankeert en beschermt. In de daken en gevels zijn ruim vijftig verschillende planten aangebracht, in de loop van de jaren ontstaat hier een wilde begroeiing.
Door de glazen gevel glinstert een eigentijds termencomplex met zwembaden, fitness-, feest- en horecagelegenheden. Het gebouw is ontworpen als een samenleving in miniatuur en benadrukt dat veel verschillende groepen van hetzelfde complex gebruik kunnen maken. Naast zwemmers die hun baantje trekken zien we feestgangers, fitnessbeoefenaars, ouders die hun kinderen laten spelen, reumapatiënten en mensen die vanuit het café of het fastfoodrestaurant liever alleen kijken naar deze activiteiten. Het gebouw heeft veel zichtlijnen en doorkijkjes die zicht bieden op de verschillende bezoekers, activiteiten en culturen in het gebouw.
De entree van het complex is als de hal van een luchthaven. Vanaf hier worden alle functies op transparante wijze ontsloten. De verschillende baden liggen laag en gedeeltelijk onder het maaiveld en zijn volledig ingebed in een natuurstenen landschap. In contrast hiermee plooit het plafond zich licht als lucht over dit landschap.
Van alle effecten is het licht het meest interactief met als integraal onderdeel het lichtkunstwerk van Giny Vos. Als de lichten uitgaan en het licht in de baden aan dan wordt het plafond een sterrenhemel boven een verlichte zee.