Het World Fashion Centre in Amsterdam naar ontwerp van Huig Maaskant, is van oorsprong een bedrijfsverzamelgebouw voor de kledingindustrie. Het complex bestaat uit drie torens die door laagbouw met elkaar zijn verbonden. De eerste paal werd in 1963 geslagen door wethouder Joop den Uyl, maar door een vergissing in de bouwvergunning konden in 1968 alleen de twee buitenste torens worden opgeleverd, de derde werd pas toegevoegd in 1977. De laatste toren, Toren 3, is nu gerenoveerd en herbestemd met 294 appartementen, waarvan een klein deel beschikt over een privé-dakterras. Alle appartementen hebben toegang tot de patio en het gemeenschappelijke dakterras bovenop de toren. Daarnaast bevat het gebouw in de plint kantoorruimten, commerciële ruimten en een restaurant. Vanwege de geluidsbelasting van de A10 is er een dubbele gevel gemaakt met natuurlijke ventilatie en spuivoorziening. Daarbij zijn de bestaande kozijnen gehandhaafd, is het glas vervangen door zonwerend glas en zijn de roosters op maat gemaakt. De luchttoevoer vindt plaats door een opening in de negge, daar waar voorheen de zonwering was gepositioneerd. Daarmee zijn de geluidproblemen opgelost en is het karakteristieke gevelbeeld van de toren bewaard gebleven. De enige uitzondering daarop is de nieuwe kroon met de penthouses die de toren heeft gekregen op de plaats waar zich eerder de technische installaties bevonden.