Het project is aangepakt vanuit het principe van adaptieve architectuur, wat wil zeggen dat er onderzoek is gedaan naar de wensen uit de omgeving en dat ook ideeën van gebruikers welkom waren. Het is als het ware een ‘levende maquette’ vanuit het idee dat er in het gebouw nog ruimte is voor oprechte spontaniteit. Het basis ontwerp herstelt en verbetert de ruimtelijke structuur van het gebouw. De historische entree van de Stadsdrukkerij is gerestaureerd. Het gevel stramien is begroeid met beplanting van wilde wingerd en er is een daktuin aangelegd met aangrenzende vergaderkamers. De toegepaste lampen die eerder dienst hebben gedaan als straatverlichting zijn gered van de schroothoop. Het gebouw aan de voormalige Stadstimmertuin is gebouwd rond 1915 ten behoeve van de Stadsdrukkerij. Op deze locatie was van oudsher de stadstimmerwerf gevestigd. De toepassing van oude havenmeerpalen als trapleuning verwijst naar het stadswerfverleden. Het pand is eigendom van de gemeente Amsterdam en is toegevoegd aan de kernvoorraad kantoorgebouwen. De eerste verdieping is ingericht als ‘flexkantoor’, en het oude kantoorgedeelte is vergadercentrum geworden. De begane grond is de publieke ontmoetingsruimte waar de gehele stad welkom is.