Het Menno Simonszhuis II is een vervangings- en verdichtingsproject, waarin binnen de bestaande contouren, maar met een extra verdieping, een dubbel aantal nieuwe woningen is gerealiseerd. Zo maakten 24 woningen verdeeld over drie bouwlagen plaats voor 48 nieuwe seniorenwoningen op vier verdiepingen.

Omdat het definitief ontwerp van het project nog voor de crisis tot stand kwam, is een aantal luxe elementen doorgevoerd en zijn er bijzondere typologische keuzes gemaakt. Door een vloer-geveloptimalisatie, kreeg het project een portiekontsluiting. Elke portiek kreeg daarbij een eigen lift. Het horizontaal gewenste gevelbeeld resulteerde in een gevel waarbij horizontale glasbanden zowel voor de woningen als voor de verkeersruimten langslopen. Het glas is bedrukt met een gekleurde bamboeprint. Bij de woningen is het glas voor de gesloten penanten geplaatst en bij de portieken is het glas licht doorlatend.

In de achtergevel is sprake van een minder stringent beeld. Deze gevel wordt uiterlijk bepaald door diepe, verspringende balkons, waardoor alle buitenruimtes optimaal op de zon zijn georiënteerd, en er een speelsheid ontstaat ten opzichte van het sobere beeld van de voorgevel.