Het Oranjekwartier is een stedenbouwkundige verdichting in een voorheen onbestemd gebied, gelegen tussen de strookbebouwing in het groen van de Westelijke Tuinsteden en de kantoorcomplexen aan de Ring A10. In volume, hoogte en functie slaat het carrévormige complex een brug tussen beide delen. Het hoogste element van het wooncomplex, het nog te realiseren torengebouw op de noordoostelijke hoek, vormt het startpunt van deze overgang en fungeert als landmark.

De woningen en commerciële ruimten zijn gegroepeerd rondom een groene binnentuin en bevinden zich op een tweelaagse parkeergarage. De appartementen zijn zowel aan voor- als aan achterzijde op de zon georiënteerd. De woongebouwen hebben twee soorten gevels. De zijden waaraan ook de entreepartijen liggen tonen een heldere ordening van in het gevelvlak gelegen raampartijen. De andere zijden hebben een meer sculpturaal karakter van vlakke en naar voren springende geveldelen. Het vele glas dat daar is toegepast, laat het zonlicht maximaal toe in de woningen. De gevels zijn voorts uitgevoerd in wit metselwerk onderbroken door stroken marmer. Het gebouw staat op een plint van gemetselde beige natuursteen. Het metselwerk wordt afgewisseld door grote glaspartijen waarin de trappenhuizen en de liften zijn opgenomen die enigszins uit het gevelvlak steken.