Aan de A10 staat een woonzorgcomplex ontworpen voor dak- en thuislozen. Het woongebouw herbergt verschillende functies in vier delen van het complex: een huis voor passanten, groepswoningen, een internaat en een aantal zelfstandige woningen.

Het volume omsluit een groene buitenruimte voor de gebruikers en staat op een stevige natuurstenen plint. Aan de buitenruimte liggen de algemene vertrekken, zoals de keukens, de (groeps)woonkamers en de entrees van de individuele woningen. Door de duidelijk te onderscheiden delen van het gebouw - de plint, de laagbouw aan de straat en de toren aan de A10 - staat het complex in contact met de verschillende schaalniveaus in de omgeving: straat, buurt en stad. De gevels zijn bekleed met twee kleuren aluminium, om en om als horizontale lijnen geplaatst. Daartussen is de gevel voorzien van verschillende verticale elementen, verlopend in schaal en in vorm.

Aan de basis van het ontwerp lag het oplossen van de spanning tussen het individu - de dak- en thuisloze - en het collectief van het woongebouw. De overgang van collectief naar individueel wonen is terug te vinden in de indeling, maar ook in het exterieur van het woongebouw. Zo is in de natuurstenen plint een kunstproject van Frederik Molenschot ‘getatoeëerd’: uitgelaserde iconen, ontworpen op basis van intensief overleg met de toekomstige bewoners, verwijzen er naar de ‘sleutel tot geluk’.