De Portugese Synagoge, ook wel de Esnoga of de Snoge genoemd, werd in 1675 opgeleverd naar ontwerp van Elias Bouwman. Het was twee eeuwen lang de grootste synagoge ter wereld. Het hoofdgebouw wordt omringd door lage bijgebouwen, waarin onder meer de wintersynagoge, het rabbinaat, het 'mikwe' (het badhuis voor rituele baden) en de wereldberoemde bibliotheek 'Ets Haim' zijn gevestigd.

Het doel van de restauratie en verbouwing was primair om de toegankelijkheid van het gebouw te vergroten. Daarnaast werd gepoogd om naast de religieuze, de museale en educatieve functie van het gebouw te versterken. Bij de restauratie werd gestreefd naar programmatische wijzigingen met optimaal behoud van de historische structuur.

Doordat er een nieuwe fundering moest komen onder de bijgebouwen, kon het souterrain relatief eenvoudig worden uitgediept. Daar is extra kelderruimte gecreëerd waar nu grote groepen bezoekers kunnen worden ontvangen. Bovendien kon de depotruimte er worden uitgebreid en toegankelijk worden gemaakt voor het publiek. De ruimte is bereikbaar via een nieuwe buitentrap.

De oorspronkelijke toegangspoort aan het Jonas Daniël Meijerplein is opnieuw in gebruik genomen als centrale entree. De grote houten deuren staan overdag permanent open, waardoor de binnenplaats van de synagoge vanaf de straat te zien is.