De transformatie van het onderwijspaviljoen aan Mariëndaal 13 beoogde een vergeten monumentaliteit opnieuw tot leven te wekken en gelijktijdig op een nieuw leven voor te bereiden. De kenmerken van het pand herinneren aan een modernistische tijdsgeest: de zwevende horizontale schijven en de deels naar buiten gekeerde kolomstructuur lagen aan de basis voor het (her-)ontwerpproces. Door de gevels van het gebouw te reconstrueren en te renoveren, heeft het paviljoen een sterkere visuele en fysieke verbinding met het omliggende landschap gekregen en is gelijktijdig de verouderde thermische schil van het gebouw verbeterd. In tegenstelling tot het monochrome en contrasterende exterieur, herbergt het paviljoen een kindvriendelijke binnenwereld door de toepassing van een zachte materiaal-, kleur- en vormentaal voor het dagverblijf. Met deze transformatie is het in de jaren zestig ontworpen onderwijspaviljoen toekomstbestendig omgetoverd tot modern kinderdagverblijf dat voldoet aan de hoogst mogelijke gebruiks- en duurzaamheidseisen met nul-op-de-meter.