Het pand van 'De Gruyter Meubeltransport' werd in 1905 als vrijstaand gebouw op de hoek van het bouwblok gerealiseerd. De latere aanbouwen zijn bij deze vernieuwbouw verwijderd om ruimte te maken voor tuinen en balkons. De vrijgekomen westgevel is geheel voorzien van glazen schuifpuien. Een kelder met bergingen en 34 parkeerplaatsen en een penthouseverdieping zijn toegevoegd. Het volume is opgedeeld in vier woningen per laag en twee penthouses, alle ontsloten met een direct in het appartement uitkomende lift. De middenwoningen krijgen extra daglicht via nieuwe lichthoven. De plint was grotendeels gesloten op de twee grote poorten na, die toegang gaven tot de zogenaamde remise. Er is gekozen voor het doorzetten van de originele poorten over de gehele plint. Als afwerking is de originele opbouw overgenomen met een onderste laag van gebouchardeerde hardsteen, met daarboven metselwerk en een afsluitende strook natuursteen. De ontstane opening tussen het originele hoofdgebouw en de woningblokken is op de begane grond voorzien van een hekwerk bestaande uit cortenstalen stijlen, verbonden door messing regels in 'wild verband'. Ter plaatse van de balkons loopt deze constructie door tot en met de vierde verdieping. De penthouseverdieping heeft een dakrand die letterlijk en figuurlijk lijnt met de bestaande uitstekende dakranden en benadrukt als kroon de klassieke driedeling van de gevel. Van de in ere herstelde oorspronkelijke gevelreclame is geen woord gelogen: 'bergplaats voor inboedels'.