De Parnassus Toren (1977) is getransformeerd van een verouderd en niet goed verhuurbaar gebouw naar een eigentijds gebouw dat voorziet in comfortabele en eigentijdse kwaliteiten ten aanzien van werken en de verschijning van het gebouw. De toren is gestript tot het beton casco. De vloervelden zijn vergroot, een nieuwe aluminium gevel is ontworpen en het gebouw is voorzien van de laatste technieken op klimatologisch gebied. De Parnassus Toren sluit aan op het wensen- en verwachtingspatroon van de Zuidas. Een belangrijke ingreep is de aansluiting op het maaiveld. Waar ooit de toren onbereikbaar in de tweede lijn van de Parnassusweg lag, is de zichtbaarheid en bereikbaarheid aanzienlijk veranderd. De toren heeft een nieuwe zichtbare entree gekregen aan een publiek dek en heeft daarmee een directe relatie met de Parnassusweg. Het dek vormt het plintgebouw onder de toren. Het plintgebouw volgt met een elegant gebogen gevel de kade aan het Noorder Amstelkanaal.