LOOF Amsterdam in het gebied Twiske 4 ligt in een typisch Noord-Hollands veenplassengebied in de Zaanstreek. Het bestemmingplan heeft een decennialange ontwikkeltijd gekend met veel juridische weerstand. Het plan betreft een hof met woningen aan het water waarin een aantal korte blokken in een strokenverkaveling is geordend. De contouren waren dwingend. De berging moest bij een aantal blokken worden opgenomen in het bouwblok omdat de tuinen aan de achterzijde niet bereikbaar zijn. De achtertuinen van de vrijstaande blokken grenzen direct aan de openbare ruimte; verrommeling met schuttingen lag op de loer. Het beeldkwaliteitsplan schreef een modern idioom voor, met de tweelaagse naoorlogse woning als leidend archetype. Het plan is precies binnen de maten van het onwrikbare bestemmingsplan vormgegeven met platte daken en witte smetteloze wanden langs de hof. De vrijstaande blokkendoosjes zijn uitgevoerd met een rondgaande plint waarbij de gevelafwerking van de woning doorloopt in de erfscheidingen. De gevel is uitgevoerd in speciaal voor deze situatie geproduceerde Ecoshapes. De drie meter hoge erfscheiding is voorzien van een groot venster dat contact met de openbare ruimte legt en door de bewoners naar smaak kan worden ingevuld.