Treehouse biedt betaalbare studio’s aan opkomende kunstenaars in het gentrificerende Amsterdam-Noord. Voor een duur van slechts tien jaar zijn honderd studio’s met collectieve voorzieningen gerealiseerd met hergebruikte bouwmaterialen uit heel Nederland. Hergebruik van veel voorkomende bouwmaterialen vormde vanwege de vereiste tijdelijkheid het vertrekpunt voor het ontwerp. Waar de eerste ontwerpvoorstellen in zeecontainers waren bedacht, trok de wereldeconomie zodanig aan dat dit te duur bleek en er tenslotte gekozen werd voor de houten schottenkeet als bouwsteen. De studioruimtes zijn uiteindelijk ondergebracht in een losjes georganiseerde matrix van schottenketen. Hiertussen bevinden zich twee grotere ruimtes die onderdak bieden aan een werkplaats en een expositieruimte. Samenwerking wordt aangemoedigd door de compacte individuele ruimtes te combineren met een relatief groot aandeel collectief gebied. Met de losse compositie van gebouwen zijn kasbah-achtige kwaliteiten nagestreefd die worden benadrukt door het toegepaste kleurconcept. Overdag is Treehouse een dorp en volledig open naar de omgeving; ’s avonds sluiten de deuren en wordt Treehouse meer een naar binnen gekeerd gebouw. Gedurende haar tienjarige bestaan hoopt Treehouse enig verzet te bieden tegen het verdwijnen van het culturele experiment in de stad. Het is een uitdrukkelijk streven om de definitieve invulling van deze plek in Amsterdam te beïnvloeden.