Het Allard Pierson Museum is al sinds 1934 onderdeel van de Universiteit van Amsterdam. Het gebouw is een rijksmonument en heeft gedurende zijn vroege geschiedenis verschillende functies gehad zoals klooster, Gasthuiskerk en kazerne en was tot 1976 het hoofdgebouw van De Nederlandsche Bank. Na een grondruil met de gemeente Amsterdam verhuisde de bank in de jaren zeventig naar een andere locatie. Zodoende kon het gebied tussen de Oude Turfmarkt, Kloveniersburgwal, Grimburgwal en Nieuwe Doelenstraat ingericht worden als universiteitscampus. Sinds de verbouwingen voor de huisvesting van het Allard Pierson Museum in 1976 is er bouwkundig niets met het pand gedaan. Er is nu extra ruimte gecreëerd achter de bestaande ingang, boven op een laag bouwdeel, binnen de bestaande rooilijn. Deze plek aan het Turfdraagsterspad wordt gekarakteriseerd door het samenkomen van diverse achtergevels en aanbouwen. Met de transparante nieuwbouw uit staal en glas blijft dit ensemble leesbaar en worden de diverse hoogtesprongen gebonden met een nieuwe voorgevel. Door de nieuwe inbreidingsruimte te verbinden met de bestaande ruimtes in het gebouw wordt een compactere routing door de collectiepresentaties gecreëerd. Door de ingangsbalie en de winkel uit de voormalige entreehal te verplaatsen, krijgt deze monumentale ruimte meer lucht. Nu doet het dienst als vrij toegankelijke semipublieke ruimte. De enorme monumentale deuren zijn weer in volle pracht zichtbaar vanaf de straat.