‘Mi oso’ betekent in het Surinaams ‘Mijn huis’ omdat het project is geïnspireerd op de culturele achtergrond van de grootste bevolkingsgroep in Amsterdam Zuidoost, maar bestemd voor iedereen die graag in de buurt wil (blijven) wonen. Het project bestaat enerzijds uit grondgebonden eengezinswoningen rond twee collectieve binnentuinen met tropische invloeden en anderzijds uit gestapelde appartementen langs de Karspeldreef en de Groesbeekdreef. De rechthoekige locatie is van origine bestemd voor openbare voorzieningen en bestaat, behalve de toegevoegde woningen, uit een gymzaal, twee schoolgebouwen, een wijkcentrum en een kerk van de Evangelische Broedergemeente, een geloofsrichting die ook in Suriname veel navolgers kent. De woonblokken brengen structuur in het verrommeld gebied. Kenmerkend voor de grondgebonden koopwoningen zijn de witte gevels en de veranda’s, die de zon weren en het buitenleven stimuleren. Net als in Paramaribo heeft de architectuur ook Hollandse invloeden, zoals de typologie van de huizen, de oranje pannendaken en de donkergroene kleuraccenten. De gestapelde sociale woningen zijn bereikbaar via een galerij die ook als een veranda is vormgegeven met zitplekken. Aan de straatzijde hebben de woningen terrassen, grote balkons op hoge kolommen en een overstekend schuin dak. Ook hier is gekeken naar grotere gebouwen in Paramaribo, zoals scholen en ziekenhuizen, waar deze elementen karakteristiek zijn. De typologie van de galerijflat is echter weer typisch Hollands en sluit aan bij de lokale kenmerken van Zuidoost.