Het originele bruggebouw is in 1965 ontworpen door de Dienst der Publieke Werken van Amsterdam. Het gebouw bestond alleen uit een verhoogd terras met een klein kioskje. Onder het terras was een doorgang naar het publieke plein aan de Sloterplas. Het kioskje werd later over het terras uitgebreid tot een café. Door de doorgang onder het gebouw dicht te zetten en de originele trap vanaf de eerste verdieping door te trekken naar het maaiveld wordt er van de tunnel onder het terras een prettige verblijfsruimte gemaakt die direct is verbonden met de eerste verdieping. De grote trap langs de zuidkant wordt hierdoor secundair, maar blijft verbonden met de eerste verdieping zodat de trap en het grote bordes als terras kan fungeren. Het gebouw is een icoon voor de omgeving en er is geprobeerd de huidige structuur en vormtaal daarom zo veel mogelijk intact laten. De connectie tussen de oostoever en het terras is gehandhaafd, alleen nu langs het gebouw in plaats van er onderdoor. De zichtlijnen blijven door de grote glaspuien behouden. De originele betonstructuur en basalt wanden werden volledig intact gelaten, zodat het gebouw haar identiteit als typisch bruggebouw van de Dienst der Publieke Werken niet verloren is gegaan.