In het stedenbouwkundig plan van Frits van Dongen voor Het Funen is dit woongebouw omschreven als een van de ‘Hidden Delights’: een blok dat een unieke positie inneemt ten opzichte van de omringende hoogbouw en de andere lage blokken door zich te presenteren als een exclusieve figuur.

Om dit effect te bereiken is de oorspronkelijk vierkante massa gemodelleerd tot een autonoom, alzijdig volume. Het blok is aan twee zijden symmetrisch afgeschuind en wordt parallel aan die schuine richting doorsneden door een binnenstraat waaraan de tien woningen hun voordeur hebben. Door de verschillende oriëntaties van de gevelvlakken en het gat in het dak waar de zon doorheen schijnt, valt het licht op de gevels en in de ruimten daarachter steeds anders.

Het contrast tussen de binnenzijde van het blok en de groene ruimte daaromheen is versterkt door de woningen iets boven het maaiveld op te tillen, zodat zij over het stedelijk landschap uitkijken. Ook het verschil tussen de houten binnengevels en de in een doorlopend zwart-wit patroon gemetselde buitengevels met Franse balkons en grote schuifpuien draagt hieraan bij.

De woningen strekken zich uit tussen deze twee werelden, met de keuken en de slaapkamers aan de binnenstraat en de leefruimten en het terras op de bovenste verdieping aan de buitenzijde.