Naar Menu

Home2017-2018Geurt Brinkgreve Bokaal 2018

Joosje van Geest

Geurt Brinkgreve Bokaal 2018

Geurt Brinkgreve voerde zijn strijd voor behoud van erfgoed tegen de achtergrond van een stad in verval waarbij grootse plannen de weg naar herstel zouden moeten wijzen. Het was een tijd van oud tegenover nieuw en modern, groot tegenover klein en van planners tegenover bewoners. Die roerige tijd heeft de stad uiteindelijk veel opgeleverd en de gebouwen - ook degene waar Brinkgreve zich hevig tegen heeft verzet - maken inmiddels onlosmakelijk deel uit van de stad.

 

Dat erfgoed alles behalve statisch is en dat paradoxen en ironie de geschiedenis niet vreemd zijn, mocht de jury van de Geurt Brinkgreve Bokaal ook dit jaar weer ervaren. Aan de hand van negen herbestemmingsprojecten doorkruiste de jury de verschillende architectuurstijlen en historische tijdslagen van de stad; van classicistische grachtenpanden naar de negentiende-eeuwse neorenaissance van de Westergasfabriek, naar het flamboyante jaren 1930 handelsgebouw Bunge in art deco stijl. En van naoorlogse prefab woningen naar modernistische kantoorbouwen van Hugh Maaskant, via het structuralisme in menselijke maat van Aldo van Eyck naar een in spiegelglas opgetrokken kantoorreus bij Sloterdijk uit de jaren 1990. Een zeer breed palet met uitersten in bouwstijl, in omvang en in gebruik en met als kers op de taart, iconen uit de architectuurgeschiedenis met uiteenlopende reputaties zoals de kwetsbare Airey-woningen van J.F. Berghoef, het al vaker met sloop bedreigde Burgerweeshuis of het brute, eens zo massieve Rivierstaete in de Rivierenbuurt.

 

Grootschalig jong erfgoed

De enorme en gedateerde kantoorpanden in de stad met grote vloeroppervlaktes van wel 20.000 tot 40.000 m2 fascineren. Hoe worden deze kolossen op inspirerende wijze geschikt gemaakt voor een nieuw gebruik zonder hun karakter en ontstaansgeschiedenis te ontkennen? En kunnen ze een positieve bijdrage aan hun directe (woon)omgeving leveren? Geurt Brinkgreve sprak zich fel uit tegen cityvorming in de binnenstad en ageerde tegen wegdoorbraken, volumineuze bioscopen, banken en administratiepanden. Hij pleitte voor decentralisering zodat de binnenstad een woonstad kon blijven en niet door samenklontering verstopt zou raken. Desalniettemin verrezen die betonnen reuzen en, zoals bekend, zijn velen inmiddels in de waan van historische reconstructies ook weer gesloopt. De toenemende schaalvergroting uit de jaren 1960- 1970 vormt een boeiende tijdslaag in de historie van Amsterdam. Ondanks de gespannen verhouding met het erfgoed en de stadsontwikkeling, is het onvermijdelijk dat wij deze jonge vraag dient zich aan hoe we die forse volumes als Rivierstaete en het World Fashion Centre, beide van de inmiddels iconische Huig Maaskant, voor sloop kunnen behoeden en de architectonische karakteristieken kunnen behouden. En wat is een mogelijke toekomst voor de glazen kantoren op een nu nog non-descript bedrijfsterreinen als bij Sloterdijk?

 

Hotel als motor van transformatie
In het kielzog van de toeristische trek naar Amsterdam blijken hotels in de afgelopen jaren een dankbare motor achter de transformatie en het herstel van een reeks monumentale panden. Ook dit jaar kan een flink deel van de voorgedragen projecten onder 'hotelconcept' worden geschaard, al valt het de jury wel op dat de bandbreedte van hotel als een tijdelijk onderkomen flink opgerekt wordt. Als een hotel deel uit maakt van een mix van functies en het gebouw niet alleen toeristen maar ook bewoners, congresgangers en horecaklanten aantrekt, lijkt de integratie met de omliggende stad beduidend groter. Zo worden er nieuwe ideeën ontwikkeld waarbij duurzaamheid, verbinding met buurt(bewoners) of andere vernieuwingen, al dan niet onder druk van het gemeentelijk beleid, een belangrijk element in het hotelconcept vormen. Naast de traditionele hotels zijn shortstay appartementen niet meer weg te denken. Deze blijken niet alleen voor expats aantrekkelijk, maar worden ook voor de particuliere zorg ontwikkeld. Of nu dan de vestiging van een besloten club met hotelfunctie in het Bungehuis. Kosten noch moeite zijn bespaard om dit monumentale gebouw op te knappen en in te zetten voor een unieke sfeer voor een selecte doelgroep. Het is keer op keer de vraag wat de herbestemming oplevert voor het monument, en voor de jury nog belangrijker: wat is de betekenis van het nieuwe hotelconcept voor de directe omgeving?

 

Transformatie als architectonische opgave

Dankzij grondige cultuurhistorische beschouwingen en analyses is er soms dusdanig inzicht in de ziel van het gebouw ontstaan, dat het oorspronkelijke gebouw door de herbestemming vleugels krijgt en beter dan ooit tot zijn recht komt. Het Burgerweeshuis is hier een voorbeeld van. Het is een ideale transformatie volgens de jury. Dankzij een zeer liefdevolle restauratie blijkt het weerbarstige gebouw van Van Eyck de nieuwe gebruiker perfect te passen. De jury constateert in de negen voorgedragen herbestemmingsprojecten een waaier van methodes, met aan de ene zijde van het spectrum nauwkeurige, ambachtelijke restauraties waarbij oorspronkelijke maatvoering, detaillering en materiaalgebruik de toon zetten. En aan de andere zijde van het spectrum een conceptuele benadering waarbij de gedachten achter een gebouw en de typologische karakteristieken de aanpak sturen. Bij deze transformaties blijft de hoofdkarakteristiek van het oorspronkelijke gebouw intact, maar brengt de herbestemming ingrepen met zich mee die resulteren in een veel vrijere vertolking van het origineel. Een interessante aanpak, mits het bij de geest van het oorspronkelijke gebouw aansluit. Bij het werk van Maaskant, die een royaal gebaar niet schuwde en grote, zware kantoorblokken losjes op elkaar stapelde, lijkt zo’n houding gerechtvaardigd. Nu de oude jas is afgeschud, is het Rivierstaete weer gereed voor een glanzende toekomst.

 

Belangrijke criteria voor de jury bij de beoordeling van de voorgedragen projecten waren de creativiteit die de ontwikkelaar, de architect en de aannemer gezamenlijk in ontwerp en programma ten toon spreiden als ook de respectvolle houding van de partijen ten aanzien van de erfgoedwaarden, duurzaamheid en wensen van bewoners en/of gebruikers. Verder stelde de jury zich de vraag wat de meerwaarde van de transformatie voor de omgeving is en trachtte ze een beeld te krijgen van de complexiteit van het proces en de mate van lef dat de opdrachtgever nam door niet voor sloop/nieuwbouw te kiezen, maar voor transformatie. Is er continuering van het programma of is er gekozen voor een radicale nieuwe invulling en/of een mix van verschillende nieuwe functies ondergebracht? Tot slot vroeg de jury zich af wat Geurt Brinkgreve van het project zou hebben gevonden - ondanks die vreemde kronkels van de geschiedenis - en of het als een voorbeeldproject kan gelden voor (vergelijkbare) toekomstige herbestemmingen.

 

 

De jury van de Geurt Brinkgreve Bokaal 2018 bestond uit Jan Peter Wingender (voorzitter) architect, medeoprichter en partner van Office Winhov en de winnaar Geurt Brinkgreve Bokaal 2016 met W Bank; Marjolein Cazemier (midden), regiomanager Amsterdam bij Ymere en tot 2017 procesmanager Stedelijke Vernieuwing bij het project de Van der Pekbuurt, de winnaar van de Geurt Brinkgreve Bokaal 2017 en Joosje van Geest (links), architectuurhistoricus en zelfstandig onderzoeker en publicist op het gebied van architectuur, stedenbouw en erfgoed. De jury werd ondersteund door Anette van Dijk van Monumenten en Archeologie en Bart Truijens van Grond en Ontwikkeling, gemeente Amsterdam. De prijs wordt georganiseerd in samenwerking met Rogier Noyon van de Vereniging Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad.

 

Voorgeselecteerde projecten

 

Airey-woningen Burgemeester De Vlugtlaan

Opdrachtgever: Eigen Haard

Architect: Hooyschuur architecten + adviseurs

Aannemer: Bouwbedrijf M.J. de Nijs en Zonen

 

 

De jury had unaniem grote waardering voor de grondige en zorgvuldige renovatie van de Airey-woningen aan de Burgemeester de Vlugtlaan van Eigen Haard. Hoe prettig en waardevol is het als je in de wederopbouwwijken nog de subtiele portieketageflats of duplexwoningen kan aantreffen, ondergebracht in prachtige verkavelingen rond collectieve tuinen. De jury is zeer verheugd dat deze bijzondere maar ook kwetsbare betonnen woningen aan de slopershamer zijn ontkomen. De sloop was kantje boord, maar de beeldbepalende panden zijn door hun uitstraling een onmisbaar deel van de stad en onderdeel van ons collectieve stadsbeeld geworden. De hoogwaardige restauratie van het prefab bouwsysteem vormt een voorbeeld voor alle partijen met vergelijkbaar bezit. Betrokkenheid aan de zijde van de opdrachtgever gaan hier hand in hand met de kennis, het vakmanschap, de aandacht en de liefde van Hooyschuur architecten + adviseurs voor deze woningen. De bouwfysische problemen zijn sterk verbeterd waaronder de geluids- en thermische isolatie, er is een flinke sprong in energielabel behaald en er zijn uitgekiende plattegronden tot stand gekomen. De oorspronkelijke betongevels zijn behouden, terwijl diepere balkons met balustrades in de orginele frisse groene kleur een grotere buitenruimte bieden aan de terugkerende bewoners. Bij het woningencomplex zijn ook de bijbehorende collectieve voorzieningen aangepakt. Gezamenlijke binnentuinen zijn omheind en dienen als kijkgroen, in de aangrenzende bedrijfsgebouwtjes zijn maatschappelijke functies ondergebracht. De vraag waarmee de jury achterbleef was of hier een iets levendiger programma mogelijk was geweest zodat de restauratie meer betekenis voor de bedrijvigheid in de buurt had gekregen. Als er naast de bokaal nog een pluim ter beschikking was geweest, dan had dit plan die pluim volgens de jury verdiend!

 

Jeruzalem

Opdrachtgever: Rochdale

Architect: Hooyschuur architecten + adviseurs

Aannemer: Blanksma Groep

 

 

De renovatie van de bouwblokken in Jeruzalem is een zeer complexe opgave die met respect voor cultuurhistorische waarden en met oog op duurzaamheid is uitgevoerd. Ook hier is, ondanks verregaande sloopplannen, gestreefd naar behoud van de karakteristieke woningen zodat de historische gelaagdheid van de stad leesbaar blijft. De stedenbouwkundige opzet en de verweving van gebouwen met de openbare ruimte vormen een bijzondere dimensie van het plan en de wijk vormt nog altijd een zeer attractieve woonomgeving. De opdrachtgevers hebben, zeker in vergelijking met de Airey-woningen in Nieuw-West, gekozen voor een minder verstrekkende aanpak waardoor het plan het karakter van groot onderhoud heeft en de resultaten ook cosmetisch ogen. Ook hier toont Hooyschuur architecten + adviseurs vakmanschap bij de aanpak van de bijzondere haakvormige bouwblokken die nog grotendeels uit kleine duplexwoningen van 39- 42 m2 bestaan. Bijzonder zijn de voorzetramen waarmee de inpandige balkons tot serres kunnen worden omgezet. De jury vraagt zich af of bij de aanpak van de wijk niet meer ingezet zou moeten worden op de kwaliteit van de openbare ruimte en de kwetsbare overgangen tussen privé en openbaar en of het realiseren van een grotere menging van bewoners niet tot een duurzamere wijk zou leiden.

 

Woonzorg Herengracht 410-412

Opdrachtgever: Monumental Properties Amsterdam

Architect: Architectenbureau J. van Stigt

Aannemer: Nico de Bont

 

 

Met veel respect voor het rijke verleden is door Architectenbureau J. van Stigt een zorgvuldige restauratie uitgevoerd van het dubbelpand, waarvan één pand is ontworpen in 1664 door de gerenommeerde Philips Vingboons, en waarvan één pand van 1938 dateert. Monumental Properties Amsterdam heeft een gat in de markt ontdekt en met lef dit monumentale vastgoed ontwikkeld. De nieuwe bestemming van particuliere zorg voor dementerenden past hier als gegoten. De beschikbaarheid van zorgwoningen voor ouderen in de binnenstad is schaars en de betekenis van het nieuwe programma voor dit deel van de stad is dan ook groot. De gemeubileerde appartementen met historische stijlkamers, de centrale trap en de houten lift en de fraaie tuin met theehuis brengen absoluut de vroegere grandeur terug. De delicate balans tussen restauratie en verduurzaming is op voorbeeldige manier gevonden waarbij installaties en duurzaamheidsvoorzieningen zoals een warmtepomp en groene daken zijn ingepast in het gebouw. Het project is een voorbeeld waarin een toegewijd team van opdrachtgever en architect bijzondere resultaten heeft behaald.

 

Conscious Hotel Westerpark

Opdrachtgever: Westergasfabriek Hotel, MeyerBergman Erfgoed Ontwikkeling

Architect: Hylkema Erfgoed - Advies en Ontwerp

Aannemer: Heddes Bouw & Ontwikkeling

 

 

De renovatie van het voormalige Kantoor- en Werkplaatsengebouw van Isaac Gosschalk is een van de laatste onderdelen van de succesvolle transformatie van de Westergasfabriek. Gelegen naast de hoofdingang van het terrein en pal langs het Westerpark is een hotelfunctie hier goed op zijn plaats, zeker een hotel dat volledig duurzaam en 100% elektrisch is. Het project is een keurige en degelijke herbestemming waarbij installaties onder het bestaande dak zijn ingepast en de hotelkamers zich rond deze ruimtes 'vouwen' waardoor bijzondere kamertypen zijn ontstaan. De jury betreurt dat de begane grond programmering wat introvert is gebleven. De noordzijde van het gebouw zoekt weinig aansluiting met de omgeving en de centrale doorgang heeft meer potentie in zich om het park met het levendige deel van de Westergasfabriek te verbinden. Zeker in relatie tot het succes van het hele park, had de invulling van dit pand en de betekenis voor de omgeving sterker gekund.

 

World Fashion Centre III

Opdrachtgever: City Pads

Architect: diederendirrix architectuur & stedenbouw

Aannemer: Kondor Wessels Amsterdam

 

 

Het uiterlijk van toren 3 van het World Fashion Centre is met deze herbestemming nauwelijks veranderd. De eenheid van het totale complex van Hugh Maaskant, met de karakteristieke travertin gevels en kozijnen is behouden en dat is een prestatie op zich van diederendirrix architectuur & stedenbouw. Om de massieve kantoortoren geschikt te maken voor shortstay appartementen, is op ingenieuze wijze klimaatregulatie toegepast met glazen loggia’s die tevens de geluidsoverlast van de nabijgelegen A10 minimaliseren. De installaties op het dak zijn op ingenieuze wijze ingepakt met een ring van penthouses die de kroon van het gebouw van een nieuwe allure voorzien. Een groot gebaar om ook de binnenzijde van het gebouw de noodzakelijke opwaardering te geven heeft het helaas niet gehaald. De vide en het daglicht worden node gemist, met een wereld van donkere corridors tot gevolg. Hoewel de jury de toevoeging van zo’n 300 woningen in deze buurt heel positief vindt, oogt de hoofdingang anoniem. Door gebrek aan collectieve voorzieningen in de plint levert de nieuwe invulling van de toren op straatniveau weinig meerwaarde op voor de omgeving.

 

Ven Amsterdam

Opdrachtgever: Omnam Group

Architect: ZZDP

Architecten, Karim Rashid, Claessens Erdmann, Buro Sant en Co

Aannemer: Glosec

 

 

De nieuwe eigenaar van het voormalige KPN-gebouw, de halfronde, spiegelende kantoorkolos rond een plein in Sloterdijk, blijkt een ondernemer met lef. Twaalf jaar na de oplevering was KPN al in 2011 vertrokken en stond het grootste leegstaande kantoor van Amsterdam met bijna 40.000 m2 kantoorvloer te wachten op een nieuwe bestemming. Alhoewel niemand in de vastgoedwereld verwachtte dat dit moeilijke gebouw nog een toekomst had. Totdat de Israëlische Omnam Group er Las Vegas potenties in zag en de koop van het strategisch gelegen complex aandurfde. Nu draait Ven 24/7 en is het van single-tenant kantoor omgebouwd naar een multifunctioneel complex met hotel, horeca, grote congreszalen, een uitgebreide fitness en een casino. Een slimme en naar het zich laat aanzien, ook een succesvolle programmering van een buitengewoon lastig gebouw. De meest in het oog springende ingreep is de nieuwe, dubbelhoge aanbouw rond het plein. Deze serreachtige aanbouw breekt het gebouw op maaiveld rond het plein open en voorziet de verschillende programma's van een gepaste, nieuwe entree. Het spiegelglas maakt hier plaats voor transparantie met een levendig beeld. Het plein krijgt met deze omarming ook een menselijke maat en schaal; een lonkend perspectief van terrassen en een stevigere verbinding met de nu nog wat onwillige omgeving. Een enorme aluminium paddenstoelconstructie vangt op de piazza de weerkaatsende zonnestralen op om er gevaarlijk hoge temperaturen te voorkomen. De interieurarchitecten pakken uit met optische effecten langs de eindeloze muren, meubilair in neonkleuren en opvallende, knalroze zitelementen op het plein. Wat de jury betreft zou het nog wel wat uitbundiger mogen; het spiegelgebouw vraag om een stevig tegenwicht. Het lef en de ambitie van de opdrachtgever en de ontwikkelaar scoren hoog bij de jury die in de verduurzaming en de verdere verbinding van het gebouw met de omgeving nog wel een uitdaging ziet.

 

Genomineerden

 

Soho House Amsterdam

Opdrachtgever: Aedes Real Estate

Architect: Kentie & Partners Architekten

Aannemer: Salverda Bouw

 

 

Toch een nieuw hotel in de binnenstad? Jazeker; en wat voor een! Het Britse Soho House is er in geslaagd om in het monumentale Bungehuis een exclusieve club te vestigen waar leden vanuit de hele wereld gebruik kunnen maken van een waanzinnige mix van functies. Hotel: ja, maar ook bar en restaurant, bioscoop, sportschool, flexwerkplekken, vergaderruimtes en zwembad op het dak. De begane grond is openbaar met een grand café/restaurant, schoonheidsspecialist en spa. Toegankelijk voor iedereen maar door de gesloten gevels en de positionering van de receptie, toch niet heel uitnodigend vanaf de straat. Met de openbare functies in de plint levert het Bungehuis, samen met naastgelegen nieuwe ontwikkelingen een positieve bijdrage aan de Spuistraat. Het is van een door verkeer gedomineerde doorgangsstraat, veranderd in een hot-spot in de stad. De verdiepingen van het Bungehuis zijn bestemd voor de leden van de club. Ze zijn stijlvol en smaakvol ingericht en met internationale allure die hoort bij de doelgroep van de club. Waar Amsterdam zich profileert als een creatieve stad horen dit soort voorzieningen daar inmiddels ook bij. Het hoogwaardige interieur met prachtige art deco details bij de ingangspartij, de houten lambriseringen, het trappenhuis met tegelvloeren en niet te vergeten de donkerrode houten toiletgroepen; alles is perfect gerestaureerd. De nieuwe toevoegingen zijn naadloos ingepast. De consistente doorzetting van oud naar nieuw en het vakmanschap van Kentie & Partners Architekten maakt deze transformatie volgens de jury tot een zeer overtuigend geheel. In technisch opzicht is de behendige inpassing van de installaties noemenswaardig. Deze zijn ondergebracht tussen het oude dak en het spectaculaire nieuwe dakterras met zwembad dat een panoramisch uitzicht biedt over het centrum van de stad. De herbestemming van het Bungehuis is naar de mening van de jury zeer geslaagd en een aanwinst voor de stad.

 

Rivierstaete

Opdrachtgever: Vastint Netherlands

Architect: MVSA Architects

Aannemer: Bouwgroep Moonen, AKS

 

 

Brutaal maar met flair, plaatste Maaskant in 1973, losjes op elkaar gestapelde betonnen kantoordozen langs de kleinschalige woonstraten van de Rivierenbuurt. Reeds vanaf de oplevering had het gebouw een moeizame relatie met de stad: te groot, stedenbouwkundig wat onhandig en met een gesloten gevel van witte tegels die scherp contrasteerde met de omringende baksteenarchitectuur in Amsterdamse School stijl. Het gebouw behoort tot een generatie van 'kanjers en knoerten' waarvan velen, zoals bijvoorbeeld het Maupoleum, het veld inmiddels hebben moeten ruimen. Na jarenlange leegstand en slijtage, leek de optimistische moderniteit van Rivierstaete ook het onderspit te moeten delven. De jury waardeert de bravoure van Vastint Netherlands en MVSA Architects, om dit grote kantoorvolume van sloop te behoeden en een radicale verjongingskuur te geven met hoge ambities qua toekomstig energiegebruik. De gesloten betonpanelen met witte tegels zijn verwijderd en vervangen door een glazen schil die de stapeling van dozen van een nieuwe interpretatie voorziet. De dakterrassen zijn opnieuw ingericht met sedumdaken en geschikt gemaakt voor gebruik. Het wit van de gevels is deels behouden maar wordt gecombineerd met transparantie en een nieuwe schwung die deze Maaskant niet misstaan. De oorspronkelijk gesloten plint aan de Amstel is opnieuw vormgegeven met forse vides die daglicht en ruimtelijkheid toevoegen en de enorme betonconstructie van de overhellende vloeren in beeld brengen. De logheid van het voormalige kantoor heeft plaats gemaakt voor een licht en aantrekkelijk geheel dat uitkijkt over de Amstel en waarin meerdere bedrijven zich zullen vestigen. De nieuwe skybar bovenop het gebouw is een spectaculaire toevoeging maar ontbeert toch net de elegantie die de rest van het gebouw kenmerkt. Langs de Trompenburgstraat opent het gebouw zich naar zijn omgeving met een nieuwe, openbare tuin en een nieuwe toegang. De jury waardeert deze herwonnen betekenis voor de straat, maar betreurt dat een écht publiek programma in de plint, zoals een restaurant, vooralsnog ontbreekt. Het is een gemiste kans die de herwonnen vrede tussen stad en gebouw definitief zou bezegelen.

 

Winnaar van de Geurt Brinkgreve Bokaal 2018

 

Burgerweeshuis

Opdrachtgever: Burgerweeshuis VOF

Architect: Wessel de Jonge architecten

Aannemer: BAM Bouw en Techniek, Regio Midden

 

 

Een internationaal vermaard gebouw dat reeds vanaf het begin heeft geworsteld met een vanzelfsprekend gebruik, lijkt nu eindelijk zijn bestemming te hebben bereikt. De opdrachtgever Burgerweeshuis VOF heeft het weeshuis van Aldo van Eyck uit een failliete boedel aangekocht, midden in de crisis, nadat een groot deel van het pand al jaren niet verhuurd was en in erbarmelijke staat verkeerde. In dezelfde periode werd het aangewezen tot Rijksmonument. Het weeshuis is inmiddels met veel liefde en respect gerestaureerd door Wessel de Jonge architecten en kan zich gelukkig prijzen met een betrokken eigenaar en met de nieuwe gebruiker BPD. Het team rond Wessel de Jonge en Odette Ex heeft zich geheel in de geest van Van Eyck en het oorspronkelijke ontwerp verdiept, grondig cultuurhistorisch onderzoek verricht en bij ieder onderdeel zich afgevraagd of het origineel is en hoe het teruggebracht kon worden. De betrokkenheid van de architect en de bouwers is ver gegaan; tot en met het herstellen van verloren gewaande houten speelelementen. Een ogenschijnlijke trivialiteit die bij nader inzien aan de kern van de filosofie van Van Eyck raakt. De verwijdering van niet-originele tussenwanden en deuropeningen maken van het weeshuis weer een open labyrint met tal van aangename werkplekken op vloeren van wisselende hoogten onder een doorlopend, repeterend daklandschap van grotere en kleinere koepels. Authentieke details en latere uitbreidingen van het gebouw uit de jaren 1990 naar ontwerp van Van Eyck zijn gehandhaafd en opgeknapt. De architect heeft een verbluffend staaltje restauratiewerk verricht, waarbij de grootste uitdaging lag in de verbetering van de akoestiek van de betonkoepeltjes. Met de gekozen subtiele oplossing is en passant het lastige probleem van de verlichting van de koepels ook verholpen. Het tekent het vakmanschap van de ontwerpers. BPD is de gedroomde afnemer die het hele gebouw als hoofd- en regiokantoor huurt voor een lange termijn zodat ook de komende jaren nog tijd is voor verdere herstelwerkzaamheden. De repeterende module met koepel in combinatie met de speelsheid van het gebouw zijn ideaal voor een modern bedrijf; het 'spelende kantoor' krijgt hier een nieuwe betekenis. Stijlvol en ver verwijderd van de uitgewoonde clichés van zoveel moderne kantoorinrichtingen. De gangen en patio’s dienen als expositieruimtes voor de kunstcollectie van BPD, de speelhoeken met lage aanrechten en zitkuilen met houten kastjes en banken functioneren als huiselijke bespreekvertrekken. In deze omgeving kan alleen de allerbeste kwaliteit worden nagestreefd. Het gebouw wordt weer als één geheel ervaren en straalt een rustgevende en tijdloze sfeer uit. In de weekends wordt het weeshuis opengesteld voor het publiek en krijgt het een openbare betekenis dankzij rondleidingen door het gebouw en de kunstcollectie. Met deze restauratie en herbestemming lijkt een einde te komen aan een spannende en soms ook bedreigende reis die het gebouw heeft afgelegd. Een uitzonderlijke renovatie en herbestemming maken het Burgerweeshuis tot de absolute winnaar van de Geurt Brinkgreve Bokaal 2018!

 

 

Geurt Brinkgreve Bokaal

De Geurt Brinkgreve Bokaal is een onderscheiding die de gemeente Amsterdam jaarlijks toekent aan het beste initiatief op het gebied van herontwikkeling of renovatie van erfgoed. De gemeente onderkent dat passende herbestemming leidt tot behoud van veel erfgoed. De prijs is vernoemd naar Geurt Brinkgreve (1917- 2005), die streed voor het behoud en herstel van de Amsterdamse binnenstad. Voor de Geurt Brinkgreve Bokaal 2018 kwamen 55 gebouwen in aanmerking die zijn opgeleverd tussen 1 augustus 2017 en 1 augustus 2018. In oktober bezocht de jury een negental voorgeselecteerde projecten, waaruit de nominaties en de winnaar werd gekozen.

  


Over deze site

Disclaimer