De in aanbouw zijnde Amsterdamse Zuidas wordt gekenmerkt door een hoge bebouwingsdichtheid met evenwichtige verhouding tussen wonen, werken en voorzieningen. Stedenbouwkundig is het gebied volgens een grid ingericht. Door continuering van de bestaande stadsstraten van Amsterdam Zuid en Buitenveldert worden die wijken met elkaar verbonden. Van de doorgetrokken stadsstraten vormt de Minervalaan de centrale as die op de Zuidas is vormgegeven als een sequentie van pleinen.

Centraal op die as staat het project Amsterdam Symphony, opgebouwd uit twee torens, dat met een programmatische mix van openbare, semi-openbare en private functies een belangrijke bijdrage levert aan het grootstedelijke karakter van dit deel van de stad. De slanke woontoren heeft een commerciële plint; de bredere kantoortoren met een lager gedeelte herbergt commerciële, publieksruimten en een kunstcentrum. De diverse functies in de torens worden ontsloten via het Mahlerplein.

De eenheid van de twee torens wordt benadrukt door het gebruik van rode baksteen en door het rasterpatroon in de gevels waarin de ramen zijn geplaatst. Ter verfijning is een stapeling van gevelpatronen over het raster heen gelegd. Ten behoeve van de woonkwaliteit zijn de ramen in de woontoren wel tweemaal zo breed als die in de kantoortoren. In de plint tonen de grote glasvlakken de commerciële en publieksfuncties. De uitdrukking van het gebouw verenigt met genoemde kenmerken het residentiële met het zakelijke karakter en geeft het geheel een stedelijke uitstraling.