De Vrije Universiteit in Amsterdam wilde met het Nieuwe Universiteitsgebouw een nieuw type onderwijsgebouw realiseren. Het gebouw beoogt, als hart van de vernieuwde campus, een ontmoetingsplek te zijn voor de verschillende ‘bevolkingsgroepen’ van de universiteit, met ruimte voor onderwijs en onderzoek, maar ook voor cultuur en ontspanning. Centraal in het gebouw ligt een royaal atrium, dat meer een stedelijk plein is dan interieur. Rond dit atrium zijn de meest publieke onderdelen gegroepeerd, zoals een café, een mediatheek en de collegezalen die tevens gebruikt kunnen worden als theater of bioscoop. De onderste vier verdiepingen zijn bereikbaar via een serie met bamboe beklede trappen en galerijen. De brede voet van de trap kan ook als podium dienen voor optredens en bijeenkomsten. De college- annex theater- of filmzalen zijn geclusterd in één bouwdeel dat afzonderlijk kan functioneren en ook apart kan worden verhuurd. Bij voorstellingen fungeert het atrium als foyer. De verlichting kan zo worden aangepast dat alleen het onderste deel van het atrium wordt verlicht waardoor een intiemere sfeer ontstaat. Het Nieuwe Universiteitsgebouw is energiezuinig, voorzien van een groen dak en afgewerkt met natuurlijke materialen als bamboe en natuursteen. Onder het gebouw is een drielaagse parkeergarage aangelegd die doorloopt onder de naastgelegen kavel, waarop bij groeiende ruimtebehoefte een tweede gebouw kan worden gerealiseerd.