De drie gebouwen die het voormalige Jan Swammerdam Instituut vervangen lijken gesloten, autonome bouwblokken, maar voegen zich in de structuur van de omgeving. Elk blok is onderverdeeld in twee bouwdelen die loodrecht op de Eerste Constantijn Huygensstraat staan. Deze corresponderen met de negentiende-eeuwse bebouwing aan de overzijde van de straat.

Het vijf meter hoge basement refereert aan een gesloten bouwblok en oogt daarom solide, maar is uitgevoerd in helder glas en grof gefigureerd smeltglas. Op de eerste verdieping fungeert deze plint als balustrade voor de Franse balkons van de achterliggende woningen. De beide bouwdelen op het basement worden functioneel en architectonisch met elkaar verbonden door loopbruggen en een glazen geluidsscherm.

Op de begane grond liggen vier commerciële ruimten en drie werkwoningen. Daarboven bevinden zich zeven verdiepingen met koop- en sociale huurwoningen, die door het hele gebouw zijn gemengd. Onder het blok is een parkeergarage van twee niveaus gerealiseerd.

Het lichte hoofdtrappenhuis vormt vanaf het laagste kelderniveau tot en met de zesde verdieping één ruimte. De appartementen op de eerste verdieping worden ontsloten via hun ruime terrassen. De overige woningen zijn toegankelijk via de loopbruggen of via de galerijen aan de noordgevel.