De Time-out voorziening voor mensen die net ontslagen zijn uit een psychiatrische kliniek, of bij wie opname kan worden voorkomen, moest zich voegen naar de locatie en gebruikers moesten zich er thuis kunnen voelen. Het oorspronkelijke agrarische gebruik van het landschap is in het nieuwe gebouw voelbaar, niet alleen door de uiterlijke verschijning, maar ook omdat de voorziening een relatie aangaat met de naburige buurtboerderij.

De centrale hal met daarboven de omlopen naar de kamers zijn belangrijke ruimten in het gebouw. De hal zorgt voor oriëntatie, overzicht en werkt functioneel structurerend. Het is de plek voor ontmoeting en onderling contact. Voor de psychiatrische patiënten, de gebruikers van het gebouw, is contact fundamenteel voor hun welzijn en herstel. Het bovenlicht in de centrale hal zorgt voor steeds wisselende lichtinval. In de vide staat een houten bintwerk. De hal ademt door zijn materiaal- en kleurgebruik een vriendelijke en huiselijke sfeer.

Het architectonisch idioom en materiaalgebruik sluit aan dat van de overige bebouwing in het gebied, maar voegt tegelijkertijd nieuwe elementen toe. Door het houten volume te bekleden met een sedum dak, krijgt het gebouw een toegankelijker karakter. Ter plaatse van de kozijnen van de slaapkamers komen bloembakken die deels met bloeiende heesters zijn beplant. Deze vergroten eveneens het vriendelijke, huiselijke karakter van het gebouw.