Het gebouw waarin Jeugdcentrum De Ruijter nu is gevestigd, stamt uit de jaren zeventig. Het oorspronkelijke ontwerp was opgebouwd uit meerdere volumes, samengesteld uit betonblokken. Hierin lag een grote hoge sportzaal en enkele lage nevenruimten. Het geheel was vrij gesloten en had een weinig toegankelijke uitstraling.

De opdrachtgever wilde het gebouw verbouwen om er een jeugdcentrum in te huisvesten. Belangrijk was dat de zaal voor allerlei activiteiten geschikt kon worden gemaakt, zodat een jeugdcentrum voor meerdere leeftijden zou ontstaan. Rondom de grote zaal moesten ruimten komen voor speeltuinbeheer, computerlessen, naschoolse opvang en jongeren. Om dit programma te realiseren is een Europese subsidie toegekend.

Met de verbouwing heeft het gebouw een open, toegankelijk karakter gekregen. Er is gekozen voor een uitbreiding met een vrije vorm, die de bezoeker vanaf het plein naar de nieuwe hoofdingang leidt en deze markeert. De plint is uitgevoerd in antraciet met daarboven glas, gecombineerd met plaatmateriaal. Deze materialisatie wordt voortgezet boven de bestaande betonvolumes. Het geheel wordt beëindigd met een doorlopende dakrand. Op deze manier is een nieuw gebouw met een open uitstraling ontstaan.