Dit plan begon toen filmproducente Eva van der Voort op zoek ging naar een locatie waar ze met haar vriendinnen van alle 70+ zou kunnen wonen. Ze vond een leegstaand slooprijp pand en vroeg de eigenaar of ze samen een CPO traject konden ontwikkelen. Zo is er een lange, moeizame weg bewandeld waarbij uiteindelijk allemaal andere bewoners elkaar gevonden hebben en nu samen in het pand wonen. De architect heeft de ontwikkelingskosten ten behoeve van het bouwplan voorgefinancierd. Er is zeer lang en uitgebreid gediscussieerd en aangepast om de bouwkosten binnen de perken te houden en uiteindelijk is dat gelukt. Daarentegen is er geen sprake meer van een community, zoals de initiatiefneemster dat voor zich zag, maar het zou weer kunnen groeien. Het pand is zo ontworpen dat het de sfeer van werken en wonen van de eilanden probeert vast te houden. Daarom is er een eenvoudig volume ontstaan met een ritme van getoogde ramen zoals ze in de buurt veel te vinden zijn. Achter dit gemeenschappelijke architectonische ritme gaan verschillende plattegronden schuil die custom-made zijn gemaakt voor de bewoners. Het vakmanschap van het metselwerk toont zich in de gevels door de genuanceerde sprongen en diepe neggen waarvoor de metselaar werd uitgedaagd om alle kennis van mallen en formelen in te zetten