Het woongebouw is een invulling binnen een bestaand bouwblok. De hoekpositie die het binnen dat blok inneemt, bepaalt de tweeledigheid van de compositie. De kop sluit zich aan bij de panden aan de Tweede Sweelinckstraat, de lange gevel bij de huizen in de Sint Willibrordusstraat. De hogere, formele kop is ontworpen als een sterk front op de hoek en heeft een statische raamindeling die de verticaliteit benadrukt. De langsgevel is aangepast aan de kleinere schaal van de zijstraat. Door de positie van de ramen per verdieping om en om te verschuiven richting de bouwmuren en deze muren als afgeschuinde witte vlakken vorm te geven, wordt de maat van de afzonderlijke panden in de straat zichtbaar. Zo ontstaat een dynamisch beeld.

Ook in de typologie van de woningen is er een verschil tussen de twee bouwdelen. De benedenwoningen aan de Willibrordusstraat hebben hun voordeur aan de straat. De woningen daarboven, die ontsloten worden via een galerij aan de achterzijde, delen hun entree met de appartementen op de kop.

De vorm van de ramen is afgeleid van ramen die in de buurt te vinden zijn. Omdat de voorgevels op het zuidwesten liggen, zijn ze overal als Franse balkons uitgevoerd.