Het terrein van het NLR wordt gekenmerkt door de monumentale panden van architect Maaskant uit het midden van de vorige eeuw. In de loop van de tijd zijn aan het complex diverse gebouwen toegevoegd, waardoor een onoverzichtelijk geheel is gecreëerd dat niet meer beantwoordde aan de gebruikseisen van het NLR. De kern van de opgave zat in het maken van een meer samenhangend, overzichtelijk gebouwensemble dat voldoet aan de hedendaagse klimaateisen en dat recht doet aan de kwaliteit van de Maaskant gebouwen. Er is een nieuw ensemble gecreëerd, waarbij de nieuwbouw zorgvuldig is ingepast, een aangename binnentuin is ontstaan en zo eveneens een aantrekkelijk en helder werkklimaat. De verschillende gebouwen worden op de eerste verdieping met transparante loopbruggen met elkaar verbonden. Op de kruispunten ontstaan sociale trefpunten. De begane grond van het bestaande hoofdgebouw krijgt een semipublieke functie. Hier wordt onder andere een bedrijfsmuseum gerealiseerd waarmee het NLR zich transparanter aan het publiek kan presenteren. Het karakteristieke windtunnelgebouw, midden in het complex, is als restaurant en vergaderruimte weer het ‘kloppend hart’ van het NLR. De vides zijn opnieuw geopend, waardoor de hal weer zijn ruimtelijkheid terugkrijgt.