De Sint Josephkerk uit 1952 staat bekend als de Vluchtkerk die vier jaar geleden veelvuldig in het nieuws kwam toen uitgeprocedeerde asielzoekers het gebouw kraakten. De kerk zelf was al in 1990 gesloten voor de eredienst. Na tal van andere functies is het gebouw casco opgeleverd en kon daarmee zijn nieuwe toekomst als speelparadijs voor de jeugd tegemoet gaan. De restauratie, waaronder een op maat gemaakt pakket aan duurzaamheidsmaatregelen en het herstel van de betonconstructie, is in zeven maanden voltooid door nauwe samenwerking tussen de aannemer, de gemeente Amsterdam en de restauratie-architect. Daar waar grote ingrepen mogelijk waren, zoals in de grof afgewerkte kelder, is deze ruimte ook genomen en een wtw-unit geplaatst. Op andere plekken in het pand was het juist zaak om subtiel te werk te gaan, zoals bij de glas-in-lood ramen in de absis. Door middel van op maat gemaakte voorzetramen blijven deze kunstwerken de kerk onverminderd met hun kleurenspel verlichten terwijl de isolatiewaarde aanzienlijk is toegenomen. De nieuwe bestemming naar speelparadijs past niet alleen goed in de wijk, maar ook goed in het monument. De speeltoestellen staan los in de ruimte te staan, waardoor het schip maximaal wordt gebruikt en er nauwelijks iets hoeft te worden toegevoegd.